FRAGMENT PUBLIKACJI nr 52:
W kwietniu 1919 r. Wojsko Polskie na Syberii liczyło 10772 ludzi. Na tę liczbę składało się 705 oficerów, 33 lekarzy, 36 urzędników, 1111 podoficerów frontowych, 5524 szeregowych frontowych, 320 podoficerów nie frontowych i 3043 szeregowych nie frontowych. Dysponowało również 1308 końmi. Według oficjalnych danych do lipca 1919 r. stan osobowy osiągnął liczbę 11278 ludzi. Ponadto do dywizji należały trzy pociągi pancerne: „Kraków”, „Poznań” i „Warszawa” oraz kilka uzbrojonych statków pływających po Obie. Wojsko dzieliło się na Dowództwo Wojsk Polskich na Syberii i V Dywizję Strzelców Polskich. Z dowódców dywizji, brygady i pułków utworzono Radę Wojenną, która była organem doradczym dla dowódcy wojsk. Skład oficerski V DSP, której dowództwo objął płk Kazimierz Rumsza, wyglądał następująco: szefem sztabu dywizji został mjr Benedykt Chłusiewicz, brygadierem został ppłk Jan Skorobohaty-Jakubowski, zaś pułkami dowodzili płk Bołdak, ppłk Ludwik Kadlec, ppłk Romuald Kohutnicki.
Zachęcamy do zapoznania się pełną treścią publikacji w formacie pdf: