FRAGMENT PUBLIKACJI nr 31:
Wspomnienia zesłańcze określane bywają nierzadko literaturą ze śmiercią w roli głównej. Występuje ona jako stały motyw większości z nich i praktycznie nie ma takich, w których nie byłoby opisów chorób, konania i emocji towarzyszących pochówkom. Rzadko kiedy były to zgony „wśród swoich”, przynoszące spokój i pogodzenie się z losem, które w kulturze tradycyjnej określano mianem „śmierci dobrej”, w przeciwieństwie do „śmierci złej” – niegodnej.
Zachęcamy do zapoznania się pełną treścią publikacji w formacie pdf: